Суседка - 1 глава

– Сардэчна запрашаем у наш утульны пансіянат. Тут вы адпачнеце целам і душой.

Оля ўсміхнулася, узяла ключы і пайшла ў нумар…

Пансіянат быццам згубіўся ў лесе і ў часе. Не было там разнастайнасці забаў або аніматара. Сумны да смерці: прагулкі ў лесе, басейн і вячэра ў 19.30. Малады чалавек Олі, эканаміст у душы, палічыў, што адпачынак выйдзе танней псіхолага, але дапаможа ёй перазагрузіцца. Сам не паехаў – заняты на працы.

Чамадан прыйшлося падымаць па лесвіцы, потым цягнуць яго па дыване да люкса. У нумары Олю чакалі велізарны ложак і джакузі ў вузкай ваннай. Здзіўляла здаравенная шафа пасярод пакоя.

Оля не ведала, чым заняцца. Раскладваць рэчы было лянота, абед быў не хутка, басейн і масаж запланаваны на заўтра. Выйшла на балкон, трохі паглядзела на хвоі і вярнулася ў пакой. Сумна. Разбеглася і скокнула на ложак. Мяккі і зручны, да таго ж пах свежасцю. Оля паспадзявалася, што добра выспіцца.

Шафа была вялізная, здавалася, што яна трымае на сабе наступны паверх. Оля пасунулася бліжэй і закінула на яе ногі.

Так лежачы з закінутымі нагамі Оля задумалася, колькі разоў на гэтым ложку атрымлівалі задавальненне і ці можна наогул у сумным месцы атрымаць задавальненне. Тыя наведвальнікі, якіх яна паспела заўважыць, дзяліліся на тых, хто ўжо не памятаў, і на тых, хто ўвесь час у пошуку.

Дзяўчына пачула шум у суседнім пакоі. Як быццам хтосьці спяшаўся і шукаў рэчы. Потым ёй здалося, што з шафы пацягнула скразняком. Гэтая думка падалася дзяўчыне дзіўнай, бо з шафы не можа дзьмуць вецер.

Оля паднялася і адкрыла шафу, паціснула плячыма і ірванула заднюю сценку. За шафай аказаўся праход у суседні пакой, які быў загароджаны такой жа шафай, як у яе. І мяркуючы па тым, што перад ёй стаяла голая дзяўчына, суседка гэтак жа як і Оля хацела праверыць, адкуль дзьме.

Працяг будзе…