Канец 80-х пачатак 90-х. Эпоха цэнзуры падыходзіла да канца, чытач сталеў і жадаў бачыць якасныя сур’ёзныя коміксы. Зусім нядаўна выйшаў «Маўс», які перавярнуў апавяданне ў коміксах з ног на галаву. Цэнзура трашчала па швах. У DC нарэшце зразумелі, што прыйшоў час здзяйсняць адважныя крокі, напрыклад, не адправіць «Балотную істоту» на адзнаку цэнзараў. З гэтага моманту пачалася гісторыя альтэрнатыўных коміксаў DC.

Карэн Бергер стварыла імпрынт Vertigo і ўзначальвала яго 20 гадоў

Свежы погляд у выдавецтва прынесла Карэн Бергер, яна працавала памочнікай рэдактара і ўдзельнічала ў выпуску «Балотнай істоты», і жадала, каб коміксы былі сапраўднай літаратурай. The New York Times пісалі: яна «знайшла адчувальнасць і пункт гледжання зусім іншымі, больш вострымі і разумнымі», чым у большасці амерыканскіх аўтараў коміксаў. Ходзяць легенды, што менавіта Карэн Бергер прымусіла Ніла Геймана дапісаць «Пясочнага чалавека». Каб надрукаваць новыя дарослыя коміксы, якія выбіваліся б са звычайнай для DC канцэпцыі, быў створаны импрынт Vertigo у 1993 пад кіраваннем Карэн Бергер.

“Балотная істота” – галоўны брэнд Vertigo першых гадоў

Пад маркай Vertigo выпускаліся коміксы, дзеянні якіх адбываюцца ў свеце DC («Пясочны чалавек» і «Hellblazer») і коміксы, якія мелі свой уласны сусвет («Preacher», «Y: Апошні чалавек», «V значыць Vendetta» і «Паданні»). Першым коміксам, апублікаваным пад лэйблам Vertigo, стаў першы выпуск «Death: The High Cost of Living», серыі з 3 выпускаў, напісанай Нілам Гейманам і Крысам Бачала.

Комікс “Fables” (“Паданні”) і яго аўтары атрымалі 22 узнагароды прэміі Эйснэра і працягвае дагэтуль выхадзіць пад брэндам DC Black Label

Імпрынт атрымаў некалькі прэмій Эйснэра, меў высокія продажы і поспех. Не ўсе серыі вытрымалі больш 3 выпускаў, аднак у цэлым за 27 гадоў працы ў Vertigo было досыць таленавітых аўтараў і мастакоў, якія напісалі добрыя кнігі.

Брэндынг Vertigo быў скасаваны ў 2020 гаду, і вялікая частка яго бібліятэкі перайшла на DC Black Label. Адной з прычын канца з’яўляецца вяртанне «Hellblazer» і «Балотнай істоты» ў выдавецтва DC. Далей у 2013 пост галоўнага рэдактара пакідае Карэн Бергер, пасля яе сыходу былі праведзены рэструктурызацыі, затым рушыў услед перазапуск імпрынта, як DC Vertigo у 2018 году. Аднак перазапуск сутыкнуўся з шэрагам складанасцяў.

“Другое прышэсце” так і не выйшаў пад брэндам Vertigo, але быў апублікаваны ў іншым выдвецтве ў 2020 годзе

«Памежны горад» Эрыка М. Эсківеля і Рамона Вільялобаса кранаўся тэмы іміграцыі і лацінаамерыканскай ідэнтычнасці, з-за гэтага Эсківелю пагражалі смерцю перад публікацыяй. Серыя была добра прынята крытыкамі, але пасля выйсця чатырох выпускаў Эсківеля абвінавацілі ў сэксуальным і эмацыйным гвалце над былым партнёрам. DC адмянілі серыю, у тым ліку выпускі, якія былі гатовыя да публікацыі. Далей рушылі ўслед абурэнні ад прадстаўнікоў царквы. Яны вырашылі, што малюнак Ісуса Хрыста ў коміксе «Second Coming» (Другое прышэсце) ад Марка Расэла – блюзнерства і абраза. Серыя была зачынена да публікацыі першага выпуску.

Коміксы ад Vertigo па-сучаснасці дарослыя: непаліткарэктныя, востраграмадскія, жорсткія і прасталінейныя. Для чытачоў гэта было штосьці неверагоднае. Імпрынт лічыцца родапачынальнікам выпуску коміксаў у цвёрдай вокладцы, яны першыя пачалі выпускаць некалькі тонкіх нумароў пад адной тоўстай вокладкай.